Gisterenmiddag is de Polo onderhanden geweest bij Ruud van Dynojet. De afspraak stond om 14:00u, maar er stond een Suzuki 750 GSXR op de testbank die nog wat aandacht vereiste. Onder het genot van koffie, een drietal viervoeters en het geluid van een jankende motorfiets moest ik nog ongeveer een uur wachten bleek. Ik had alle tijd en gunde de motoreigenaar dezelfde aandacht als die ik zelf zou willen voor mijn Polo.
De Polo had ik op aanwijzen van Ria alvast op de bank gezet, waarna ik zelf nog even een laatste check deed of alles goed zat onder de kap.
Nu was de aandacht van Ruud bij patiënt RB-24-TR, eerst werd de Polo ingesnoerd en de benodigde meetapparatuur aangesloten. Toen volgde de nulmeting, ik stond met geknepen billen te kijken hoe Ruud de Polo probeerde open te trekken. Ik had namelijk nog helemaal geen moeite gedaan om de Polo af te stellen, dit zorgde ervoor dat de Polo bij 2500 toeren al gelijk smoorde en begon te bokken. Conclusie: Hij liep veel en veel te arm, resultaat 34 pk.
Ruud liet dat merkbaar zien door remreiniger te vernevelen boven de kelken, waardoor het blok meteen reageerde. "Als hij arm staat wil hij altijd meer."
Dus de carbs gingen in de operatiebak en sproeiers met maat 160 gingen erin. Na het terug monteren van carbs reed Ruud een tweede run. Deze run leverde een vermogen van 55pk, maar liep nog veel te arm in het midden en bovengebied.
Oorzaak: nog niet afgedopte luchtcorrectie. Door deze dicht te zetten gaat de motor geleidelijk rijker lopen naar mate het toerental stijgt. Ruud ging in zijn magazijn zoeken naar pluggen. Eenmaal gevonden te hebben tikte hij deze voorzichtig in de luchtcorrecties. Toen kwam de derde run, hier liep de Polo veel mooier door het gehele toerengebied en ik schrok er zelfs van hoe aggressief het blok klonk in het bovengebied. Wat een bak met geluid komt daar uit zeg..
Resultaat: 101 pk, maar hij liep nu weer te rijk.
Ruud stelde voor om nu 144 sproeiers te monteren. De vierde run liep een stuk beter m.b.t. A/F ratio, in het onder en midden gebied aan de rijke kant en in het bovengebied liep hij mooi naar een goed mengsel. Resultaat 101.5pk.
Nu was het tijd om naar de ontsteking te kijken. Thuis had ik al wat zitten vogelen met een stroboscoop en een punt op twee keer afstand van het merkteken 6gr bdp, dus Ruud zette de ontsteking nog iets vroeger. Run 5 liet zien dat het geen verbetering opleverde, want het leverde 96 pk op. De ontsteking werd iets later gezet.
Run 6 met latere ontsteking had als resultaat 101.7pk, maar liep net iets te arm en had een paar kleine dipjes in de vermogenslijn. Sproeiers 144 werden vervangen voor 146, waarna de laatste run gemaakt werd.
De laatste run leverde een kaarsrechte lijn in vermogen en een ontzettend hoog koppel op:
101.9pk en
149.6Nm.
De verwachtingen vooraf waren in de richting van Sander Beer a 138 pk, maar de metingen en Ruud zelf gaven aan dat dit heel mooi is voor wat het blok kan leveren. Ik was meer dan tevreden
Toen ik de Polo naar buiten reed, zei Ruud meteen: " Rijd maar eens een rondje". Dus ik draaide de weg op voor een rondje door het industrieterrein. In z'n 2e versnelling op het rechte stuk gaf ik volgas, waarna de banden op zoek gingen naar grip. Eenmaal goed grip gekregen ging hij ook als een kanon
Wat was dat een verschil met het vorige blok, hij blijft ook steeds harder gaan naar mate de toeren stijgen. Na nog een paar keer toeren jagen kwam ik met een flinke adrenaline-kick weer terug bij Ruud. Mijn dag kon niet meer stuk
Hier heb ik Ruud nog bedankt en ging ik huiswaarts. Hij rijdt nu zo leuk, ik kan niet wachten om er lekker mee te gaan cruisen
*Geluid/film heb ik helaas niet, bij thuiskomst bleek dat de iPhone alleen nog maar stomme films kan maken
